Nasza Fundacja stawia sobie wiele celów, z czego najważniejszy to wspieranie osób, które wskutek przyczyn niezależnych od siebie, znalazły się na marginesie życia, nie mogąc czerpać z życia prawdziwej radości. Stąd też pragniemy aby dzięki naszym działaniom przywrócić uśmiech i sens życia wszystkim, którzy tego potrzebują.

Szczególną troską otaczamy osoby z autyzmem i Zespołem Aspergera, które z racji specyficznego zaburzenia są narażone zdecydowanie częściej na zranienie przez otoczenie. Jeśli uda się nam nauczyć społeczeństwo aby spojrzeli na świat z ich perspektywy, będzie to dla nas olbrzymi sukces i wstęp do budowania przyjaznych środowisk ich życia.

Dążymy zatem aby stworzyć dla takich osób, jak i wszystkich im podobnym niepełnosprawnym, przestrzeni życiowej w której mogliby być sobą, z której mogliby jak najwięcej czerpać ucząc się życia i mając świadomość, że są dla kogoś ważni a ich praca jest potrzebna. Prawo do niezależnego i pełnego życia w granicach możliwości należy uznać za podstawowe prawo człowieka w każdym kraju.

„To, że ktoś jest niepełnosprawny nie powinno oznaczać, że jest pozbawiony podstawowych praw, jakie ma każdy człowiek bądź też, że prawa te są zabrane lub deprecjonowane. Te prawa i przywileje powinny być nawet podkreślane i uwydatnione, aby czyjaś ignorancja, strach, uprzedzenie lub znieczulica nie zaprzepaściły potencjału osoby z autyzmem (H. De Clercq, Karta Praw Osób z autyzmem, 2013).